کد مطلب:330028 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:327
پیرامون قرآن مجید
توجه به قرآن ، اصلی ترین سند اسلام
بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ
امام باقر (ع ) به شاگردانش فرمود: ((هنگامی كه من مطلبی و حدیثی را برای شما بازگو كردم ، از من بپرسید در كجای قرآن است ؟)).
آنگاه پس از گفتاری فرمود: پیامبر (ص ) از گفتگوهای بی اساس ، و تباه نمودن مال و زیاد سؤ ال كردن ، نهی نمود.
یكی از شاگردان پرسید:((ای پسر پیامبر! همین هائی كه فرمودی (پیامبر از آنها نهی كرده ) در كجای قرآن است ؟)).
امام باقر(ع ) در پاسخ گفت ؛ خداوند می فرماید:
((لا خیر فی كثیر من نجواهم الا من امر بصدقة او معروف او اصلاح بین الناس ))
:((در بسیاری از سخنان در گوشی (و جلسات محرمانه ) آنها خیر و سودی نیست ، مگر كسی كه به این وسیله ، امر به كمك به دیگران یا كار نیك یا اصلاح در میان مردم كند)) (نساء - 114) و نیز می فرماید:
((و لاتؤ توا السفها اموالكم التی جعل الله لكم قیاما))
:((و اموال خود را كه خداوند وسیله قوام زندگی شما قرار داده به دست سفیهان ندهید)) (نساء - 5)
و نیز می فرماید:
((لا تساءلوا عن اشیاء ان تبدلكم تسوكم ))
:((از مسائلی نپرسید كه اگر برای شما آشكار گردد شما را ناراحت می كند)) (مائده - 101) (72)
به این ترتیب امام باقر(ع ) به ما آموخت كه در مسائل مختلف ، به قرآن رجوع كنیم ، و از آن به عنوان سند اصلی اسلام بهره مند شویم .
توجه امام سجاد (ع ) به قرآن
بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ
زهری می گوید: وقتی كه امام سجاد(ع ) سوره حمد را می خواند و به آیه ((مالك یوم الدین )) می رسید، به اندازه ای می رسید، به اندازه ای این آیه را تكرار می كرد كه نزدیك بود بمیرد، و می فرمود:((اگر همه مردم بین شرق و مغرب بمیرند، من از تنهائی ، هراس ندارم ، پس از آنكه قرآن با من باشد))(73)
گوناگونی انسان ، در رابطه با قرآن و ایمان
بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ
ابان بن تغلب می گوید: امام صادق (ع ) فرمود:((انسانها چهار دسته هستند.))
گفتم : ((فدایت گردم ، آن چهار دسته كیانند؟))، فرمود:
1- انسانی كه ایمان دارد، ولی قرآن به او داده نشده است .
2- انسانی كه قرآن به او داده شده ، ولی ایمان ندارد.
3- انسانی كه هم قرآن به او داده شده ، و هم ایمان دارد.
4- انسانی كه نه قرآن دارد و نه ایمان .
ابان : این چهار دسته را برایم شرح بده .
امام صادق : آنكس كه ایمان دارد ولی قرآن به او داده نشده مانند میوه ای است كه شیرین است ولی بو ندارد، آنكس كه قرآن به او داده شده ولی ایمان ندارد، مانند برگ درخت ((مورد)) (درختی شبیه درخت انار، و برگهایش همیشه سبز است ) كه بویش خوش است ، ولی مزه اش تلخ است ، و آن كسی كه هم قرآن به او داده شده و هم ایمان ، مانند ترنج (بالنگ ) است كه هم خوش بو است ، و هم خوشمزه است .
و آن كس كه نه قرآن به او داده شده و نه ایمان ، مانند ((حنظله )) (هندوانه بوجهل ) است كه بوی خوش ندارد، و مزه اش نیز تلخ است (74)
توجه امام كاظم (ع ) به قرآن
بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ
حفض می گوید: در حضور امام كاظم (ع ) بودم ، به مردی كه در محضرش بود، فرمود،((آیا دوست داری كه در دنیا عمر طولانی كنی ؟)).
او گفت آری .
امام كاظم : برای چه می خواهی در دنیا بمانی ؟
او گفت : برای تلاوت سوره توحید (قل هو الله احد...)
امام كاظم (ع ) خاموش شد، و پس از ساعتی به او فرمود:((ای حفض هر یك از دوستان و شیعیان ما بمیرد، در حالی كه تلاوت قرآن را خوب نداند، در عالم قبر به او بیاموزند، تا درجه او به خاطر قرآن ، بالا رود، زیرا درجات بهشت به اندازه آیات قرآن است ، به او گفته شود:
اقرء وارق : ((بخوان و بالا برو))، او می خواند و بالا می رود.
حفض می گوید: ((من هیچكس را ندیدم كه مانند امام كاظم (ع ) در مورد خود، بیمناكتر باشد، او آیات قران را با حزن و اندوه ، می خواند، هنگامی كه قرآن می خواند (به قدری توجه داشت كه ) گویا با مردی كه در روبرویش است ، سخن می گوید(75)
ترغیب امام صادق (ع ) به خواندن قرآن با صدای خوب
بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ
ابوبصیر می گوید: به امام صادق (ع ) عرض كردم : هنگامی كه قرآن می خوانم ، و صدایم را بلند می كنم ، شیطان نزد من می آید و می گوید: ((تو با این كار، به خانواده ات و مردم ، خودنمائی و ریا می كنی )).
امام صادق : ای ابومحمد! با صدای متوسط بخوان ، كه افراد خانواده ات صدای تو را بشنوند، و هنگام قرآن خواندن ، صدا را در گلو بچرخان ، ((زیرا خداوند صدای خوش را كه در گلو چرخانده می شود، خوش دارد)) (76)
نكوهش غش كردن هنگام تلاوت قرآن
بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ
جابر می گوید: به امام صادق (ع ) عرض كردم : ((بعضی از مردم ، وقتی آیات قرآن را می خوانند، و یا از دیگری می شنوند، بی هوش می شوند، به طوری كه اگر دست و پایشان را قطع كنند، نمی فهمند)).
امام باقر(ع ) فرمود:((سبحان الله ! این كار كار شیطان است ، كسی به چنین چیزی توصیف نشده (كه بی هوشی كار ستوده ای باشد)، تحت تاءثیر قرار گرفتن ستوده از قرآن ، به این است كه دل نرم شود، و رقت قلب همراه ریختن اشك چشم و ترس از خدا به وجود آید)) (77)
پاداش عظیم تلاوت مكرر سوره توحید
بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ
وقتی كه سعد بن معاذ(یكی از اصحاب رسول خدا) از دنیا رفت ، پیامبر (ص ) بر جنازه او نماز خواند، و فرمود: هفتاد فرشته كه جبرئیل نیز همراهشان بود، آمدند و بر جنازه سعد نماز خواندند، من به جبرئیل گفتم : ((سعد به چه علت دارای این مقام شد كه شما همراه آنهمه فرشته آمدید و بر جنازه اش نماز خواندید؟)).
جبرئیل در پاسخ فرمود:
((بقرائیه قل هو الله احد، قائما و قاعدا وراكبا و ماشیا و ذاهبا و جائیا))
:((به خاطر اینكه او، سوره توحید(قل هو الله احد) را در همه وقت ، ایستاده ، نشسته ، سواره ، پیاده ، هنگام رفت و برگشت می خواند)) (78)
بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ
امام باقر (ع ) به شاگردانش فرمود: ((هنگامی كه من مطلبی و حدیثی را برای شما بازگو كردم ، از من بپرسید در كجای قرآن است ؟)).
آنگاه پس از گفتاری فرمود: پیامبر (ص ) از گفتگوهای بی اساس ، و تباه نمودن مال و زیاد سؤ ال كردن ، نهی نمود.
یكی از شاگردان پرسید:((ای پسر پیامبر! همین هائی كه فرمودی (پیامبر از آنها نهی كرده ) در كجای قرآن است ؟)).
امام باقر(ع ) در پاسخ گفت ؛ خداوند می فرماید:
((لا خیر فی كثیر من نجواهم الا من امر بصدقة او معروف او اصلاح بین الناس ))
:((در بسیاری از سخنان در گوشی (و جلسات محرمانه ) آنها خیر و سودی نیست ، مگر كسی كه به این وسیله ، امر به كمك به دیگران یا كار نیك یا اصلاح در میان مردم كند)) (نساء - 114) و نیز می فرماید:
((و لاتؤ توا السفها اموالكم التی جعل الله لكم قیاما))
:((و اموال خود را كه خداوند وسیله قوام زندگی شما قرار داده به دست سفیهان ندهید)) (نساء - 5)
و نیز می فرماید:
((لا تساءلوا عن اشیاء ان تبدلكم تسوكم ))
:((از مسائلی نپرسید كه اگر برای شما آشكار گردد شما را ناراحت می كند)) (مائده - 101) (72)
به این ترتیب امام باقر(ع ) به ما آموخت كه در مسائل مختلف ، به قرآن رجوع كنیم ، و از آن به عنوان سند اصلی اسلام بهره مند شویم .
توجه امام سجاد (ع ) به قرآن
بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ
زهری می گوید: وقتی كه امام سجاد(ع ) سوره حمد را می خواند و به آیه ((مالك یوم الدین )) می رسید، به اندازه ای می رسید، به اندازه ای این آیه را تكرار می كرد كه نزدیك بود بمیرد، و می فرمود:((اگر همه مردم بین شرق و مغرب بمیرند، من از تنهائی ، هراس ندارم ، پس از آنكه قرآن با من باشد))(73)
گوناگونی انسان ، در رابطه با قرآن و ایمان
بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ
ابان بن تغلب می گوید: امام صادق (ع ) فرمود:((انسانها چهار دسته هستند.))
گفتم : ((فدایت گردم ، آن چهار دسته كیانند؟))، فرمود:
1- انسانی كه ایمان دارد، ولی قرآن به او داده نشده است .
2- انسانی كه قرآن به او داده شده ، ولی ایمان ندارد.
3- انسانی كه هم قرآن به او داده شده ، و هم ایمان دارد.
4- انسانی كه نه قرآن دارد و نه ایمان .
ابان : این چهار دسته را برایم شرح بده .
امام صادق : آنكس كه ایمان دارد ولی قرآن به او داده نشده مانند میوه ای است كه شیرین است ولی بو ندارد، آنكس كه قرآن به او داده شده ولی ایمان ندارد، مانند برگ درخت ((مورد)) (درختی شبیه درخت انار، و برگهایش همیشه سبز است ) كه بویش خوش است ، ولی مزه اش تلخ است ، و آن كسی كه هم قرآن به او داده شده و هم ایمان ، مانند ترنج (بالنگ ) است كه هم خوش بو است ، و هم خوشمزه است .
و آن كس كه نه قرآن به او داده شده و نه ایمان ، مانند ((حنظله )) (هندوانه بوجهل ) است كه بوی خوش ندارد، و مزه اش نیز تلخ است (74)
توجه امام كاظم (ع ) به قرآن
بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ
حفض می گوید: در حضور امام كاظم (ع ) بودم ، به مردی كه در محضرش بود، فرمود،((آیا دوست داری كه در دنیا عمر طولانی كنی ؟)).
او گفت آری .
امام كاظم : برای چه می خواهی در دنیا بمانی ؟
او گفت : برای تلاوت سوره توحید (قل هو الله احد...)
امام كاظم (ع ) خاموش شد، و پس از ساعتی به او فرمود:((ای حفض هر یك از دوستان و شیعیان ما بمیرد، در حالی كه تلاوت قرآن را خوب نداند، در عالم قبر به او بیاموزند، تا درجه او به خاطر قرآن ، بالا رود، زیرا درجات بهشت به اندازه آیات قرآن است ، به او گفته شود:
اقرء وارق : ((بخوان و بالا برو))، او می خواند و بالا می رود.
حفض می گوید: ((من هیچكس را ندیدم كه مانند امام كاظم (ع ) در مورد خود، بیمناكتر باشد، او آیات قران را با حزن و اندوه ، می خواند، هنگامی كه قرآن می خواند (به قدری توجه داشت كه ) گویا با مردی كه در روبرویش است ، سخن می گوید(75)
ترغیب امام صادق (ع ) به خواندن قرآن با صدای خوب
بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ
ابوبصیر می گوید: به امام صادق (ع ) عرض كردم : هنگامی كه قرآن می خوانم ، و صدایم را بلند می كنم ، شیطان نزد من می آید و می گوید: ((تو با این كار، به خانواده ات و مردم ، خودنمائی و ریا می كنی )).
امام صادق : ای ابومحمد! با صدای متوسط بخوان ، كه افراد خانواده ات صدای تو را بشنوند، و هنگام قرآن خواندن ، صدا را در گلو بچرخان ، ((زیرا خداوند صدای خوش را كه در گلو چرخانده می شود، خوش دارد)) (76)
نكوهش غش كردن هنگام تلاوت قرآن
بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ
جابر می گوید: به امام صادق (ع ) عرض كردم : ((بعضی از مردم ، وقتی آیات قرآن را می خوانند، و یا از دیگری می شنوند، بی هوش می شوند، به طوری كه اگر دست و پایشان را قطع كنند، نمی فهمند)).
امام باقر(ع ) فرمود:((سبحان الله ! این كار كار شیطان است ، كسی به چنین چیزی توصیف نشده (كه بی هوشی كار ستوده ای باشد)، تحت تاءثیر قرار گرفتن ستوده از قرآن ، به این است كه دل نرم شود، و رقت قلب همراه ریختن اشك چشم و ترس از خدا به وجود آید)) (77)
پاداش عظیم تلاوت مكرر سوره توحید
بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ
وقتی كه سعد بن معاذ(یكی از اصحاب رسول خدا) از دنیا رفت ، پیامبر (ص ) بر جنازه او نماز خواند، و فرمود: هفتاد فرشته كه جبرئیل نیز همراهشان بود، آمدند و بر جنازه سعد نماز خواندند، من به جبرئیل گفتم : ((سعد به چه علت دارای این مقام شد كه شما همراه آنهمه فرشته آمدید و بر جنازه اش نماز خواندید؟)).
جبرئیل در پاسخ فرمود:
((بقرائیه قل هو الله احد، قائما و قاعدا وراكبا و ماشیا و ذاهبا و جائیا))
:((به خاطر اینكه او، سوره توحید(قل هو الله احد) را در همه وقت ، ایستاده ، نشسته ، سواره ، پیاده ، هنگام رفت و برگشت می خواند)) (78)
الاغضاء - باب نادر، حديث 4، ص 652 - ج 2.
72- باب الرد علي الكتاب والسنه ، حديث 5، ص 60 ج 1.
73- كتاب فضل القرآن ، حديث 13، ص 602، ج 2.
74- باب فضل حامل القرآن ، حديث 6، ص 604 و605- ج 2.
75- همان ، حديث 10،ص 606- ج 2.
76- باب ترتيل القرآن ، بالصوت الحسن ، حديث 13، ص 616-ج 2.
77-باب فيمن يظهر الغيشية ، عند قرائة القران ، حديث 1، ص 616-ج 2.
78- باب فضل القرآن ، حديث 13، ص 622-ج 2.